Hoe pakken we dit aan?
- Om onze gezondheidszorg betaalbaar te houden, moeten we (dure) ingrepen reserveren voor mensen die ze duidelijk nodig hebben. Er zijn te veel overbodige, niet-aangewezen en zelfs ongepaste behandelingen, zoals onnodige medicatie. De wetenschap moet de criteria bepalen wie toegang heeft tot welke gezondheidszorg. Om kosten te besparen krijgt ook preventie van ziekte vaker aandacht. Denk maar aan bedrijven die burn-outs willen voorkomen door werknemers meer te laten ontspannen tijdens de werkuren.
- De wetenschap moet erop toezien dat iedereen gelijke toegang heeft tot gezondheidszorg. Ze moet grondig bestuderen waarom er ongelijkheid is op dat vlak.
- De wetenschap moet het wetenschappelijke bewijs verschaffen voor de doeltreffendheid van gezondheidsingrepen. Op die manier kunnen we keuzes maken: welke ingrepen raden we aan en welke schaffen we af? Niet enkel de doelgerichtheid van een zorginterventie moet bestudeerd worden, maar ook de kosteneffectiviteit: voor welk geld wordt welke verbetering gerealiseerd?
- De wetenschap moet bestuderen hoe we de beste zorg op maat leveren.
Om die vier uitdagingen aan te gaan, moeten verschillende wetenschappelijke disciplines samenwerken: medische, biologische, farmaceutische, technologische, sociaalwetenschappelijke en economische. Zowel fundamenteel onderzoek, dat kennisgericht is, als praktijkgericht onderzoek moet de nodige inzichten verschaffen.
Beleidsmakers, praktijkwerkers, zorgverstrekkers, patiënten en hun familie betrekken we best in het onderzoek. Zo garanderen we dat we de belangrijkste vragen stellen en voldoende rekening houden met de noden en wensen van alle betrokkenen.
Raakvlakken met andere thema's