Al zolang de mens kan praten, verzinnen we verhalen. Ook nu nog roddelen, bingewatchen, gamen we, enz. Wat in onze hersenen maakt ons toch zo verslaafd aan verhalen?
Als leerkracht talen merk ik dat mensen vaak een smal beeld hebben van de wetenschap, het 'humane' perspectief (psychologie, sociologie, taal...) zit vaak in een pseudowetenschappelijk hoekje terwijl ook daar kernelementen van de mensen worden ontdekt (bv. cognitieve psychologie, taalkunde, enz. die essentiële processen in ons hoofd blootleggen die bepalen hoe wij ons gedragen). 'Verhalen vertellen' is één zo'n kernprincipe dat iedereen kent maar weinig wordt bij stilgestaan (behalve vanuit een eerder poëtische blik, terwijl het echt ook een functie heeft)
Deze vraag werd beantwoord. Ontdek meer door op het filmpje of het logo te klikken.
