Waarom is wetenschapsbeleid zo onwetenschappelijk aangaande meten? Men verzamelt de cijfers die toevallig voorhanden zijn en men gebruikt die ondoordacht en kritiekloos. Dit resulteert in zichzelf versterkende scheeftrekkingen die schade aanrichten.
De vraag is belangrijk omdat de schade aan de maatschappij aanzienlijk is. De metingen waarop wetenschapsbeleid steunt veroorzaken 'bias' waardoor middelen verkeerd ingezet worden. En dit wordt gestaag erger doordat personen en instituten die voordeel halen uit die scheeftrekkingen disproportioneel inspraak hebben in het beleid. De vraag is relevant omdat beleidsinnovatie mogelijk is:
1) "Men weet wat men meet" ter vervanging van "meten is weten". Het kan dus niet dat men A meet en dan beleid voert alsof men B gemeten heeft.
2) "Meten is meetfouten maken" en een klassement opstellen op basis van onnauwkeurige metingen is een professionele fout.
3) "Meten is verstoren" en daar geen rekening mee houden is een teken van onbekwaamheid.
4) "Excellence is de exploitatie van het exceptionele".
5) "Exceptioneel onderzoek betaalt de rekeningen van alle onderzoekers".
De media hebben hierin ook een verantwoordelijkheid.
Deze vraag werd beantwoord. Ontdek meer door op het filmpje of het logo te klikken.
